جنگ بر سر تخم‌مرغ در جزایر فارالون

جنگ بر سر تخم‌مرغ در جزایر فارالون

892715

13 مرداد 1398 - 09:59

3373 بازدید

تب طلای کالیفرنیا در دهه 1850 منجر به تب کالای دیگری شد که اگرچه ارزشمند نبود، اما آنقدر کمیاب و گرانقیمت شد که مردم به معنای واقعی کلمه یکدیگر را به خاطر آن می‌کشتند؛ این کالا تخم‌مرغ بود!

برترین‌ها: تب طلای کالیفرنیا در دهه 1850 منجر به تب کالای دیگری شد که اگرچه ارزشمند نبود، اما آنقدر کمیاب و گرانقیمت شد که مردم به معنای واقعی کلمه یکدیگر را به خاطر آن می‌کشتند؛ این کالا تخم‌مرغ بود!

تب طلا باعث یکی از بزرگترین مهاجرت‌های تاریخ آمریکا شد که در آن 300 هزار شکارچی طلا از سراسر جهان به کالیفرنیا آمدند. کشتی‌ها وارد خلیج سان‌فرانسیسکو شدند و این شهر ساحلی کوچک با 200نفر جمعیت را به یک شهر بزرگ 36هزار نفری تبدیل کردند.


افزایش سریع جمعیت سان‌فرانسیسکو باعث کمبود موادغذایی شد و وقتی همه مرغ‌ها و تخم مرغ‌های منطقه خورده شد، مردم به دنبال جای دیگری برای تامین پروتئین روزانه خود گشتند.

در فاصله 50 کیلومتری ساحل سان‌فرانسیسکو، جزایر فالون قرار دارند. این جزایر زیستگاه بزرگترین کلونی پرندگان دریایی در ایالات‌متحده و خارج از آلاسکا و هاوایی هستند. تاجران روسی اولین کسانی بودند که از این منبع طبیعی استفاده کردند. آن‌ها فُک‌ها را به خاطر گوشت و پوست و خزشان شکار می‌کردند. گیله‌مات (murre) یک پرنده دریایی است که کمی بزرگتر از مرغ است و تخم‌های دراز سفید با لکه‌های سیاه می‌گذارد که بسیار بزرگتر از تخم‌مرغ هستند و پوسته سختی دارند که صادرات آن‌ها را با کمترین آسیب امکان‌پذیر می‌کند.


ماجرا از این قرار است که پزشک شجاعی به نام رابینسون و برادرزنش سوار قایق شدند، به جزایر فارالون رفتند و قایق خود را پر از تخم گیله‌مات کردند. اگرچه آن‌ها بیشتر بار خود را در دریای طوفانی از دست دادند اما 3000 دلار سود کردند و هر تخم‌ را با قیمت یک دلار (30 دلار امروز) فروختند.


نیمروی تخم گیله‌مات ظاهر بسیار ناخوشایندی دارد. سفیده این تخم‌ها حتی بعد از پخت کامل، شفاف و ژله‌ای هستند و زرده آن‌ها نارنجی رنگ است. همچنین بوی بسیار بدی شبیه بوی ماهی می‌دهند. اما این تخم‌ها تنها منبع پروتئین برای شکارچیان طلا بودند و آن را در مسافرخانه‌ها و رستوران‌ها سِرو می‌کردند.


تب تخم‌مرغ فورا آغاز شد و جزایر فارالون پر از جویندگان تخم‌گیله‌مات شد. آن‌ها جان خود را به خطر می‌انداختند و از صخره‌های شیبدار بالا می‌رفتند تا هزاران تخم گیله‌مات جمع کنند.

تخم‌ها بین ماه مه و جولای گذاشته می‌شدند و مدت کوتاهی بعد از آن، فصل جمع‌آوری تخم آغاز می‌شد. برای اطمینان از تازه بودن تخم‌های جمع‌آوری شده، مردان اطراف هر تخمی که پیدا می‌کردند را تخریب می‌کردند، بنابراین وقتی روز بعد برمی‌گشتند مطمئن بودند که تخم تازه گذاشته شده است. تا پایان فصل بیش از 500 هزار تخم مرغ جمع آوری می‌شد.


بیش از یک شرکت تخم مرغ وجود داشت و رقابت بین آن‌ها شدید بود. دعوا و درگیری عادی بود و گاهی به ضرب‌وشتم و تیراندازی ختم می‌شد. یک شب در ژوئن 1863، گروهی از ماهیگیران ایتالیایی و گروه‌ مسلح دیگریاز  شرکت تخم‌مرغ پاسیفیک یکدیگر را در جزایر فارالون ملاقات کردند. تمام طول شب آن‌ها یکدیگر را تهدید می‌کردند و دست می‌انداختند. سرانجام درگیری آن‌ها شدت گرفت و به تیراندازی رسید. دو مرد از هر طرف کشته شد و تقریبا شش نفر زخمی شدند.

دولت حق انحصاری برداشت تخم‌مرغ از جزایر فارالون را به شرکت پاسیفیک داد. این شرکت در دو دهه بعد زیستگاه پرندگان دریایی را غارت کرد و جمعیت آن‌ها را از 500هزار جفت به 6000 جفت کاهش داد.

در نهایت برداشت تخم‌مرغ در سال 1881 ممنوع شد. از آن زمان، جمعیت پرندگان دوباره زیاد شده و اکنون 160هزار جفت در جزایر فارالون زندگی می‌کنند.

منبع:amusingplanet